Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? At coluit ipse amicitias. Duo Reges: constructio interrete. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Sed quae tandem ista ratio est?

Non est igitur voluptas bonum. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt? Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Bork

Societatem coniunctionis humanae munifice et aeque tuens
iustitia dicitur, cui sunt adiunctae pietas, bonitas,
liberalitas, benignitas, comitas, quaeque sunt generis
eiusdem.

Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum
ediderit nihil post mortem ad nos pertinere?

• Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;
• Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis;
• Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
• Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis?

Hic ambiguo ludimur.

Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.

Quis hoc dicit?

Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur;

Bork

An eiusdem modi?

Haec dicuntur inconstantissime.

Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium.

Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.

Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Age, inquies, ista parva sunt. Minime vero probatur huic disciplinae, de qua loquor, aut iustitiam aut amicitiam propter utilitates adscisci aut probari. Bork

Iudicia rerum in sensibus ponit, quibus si semel aliquid falsi pro vero probatum sit, sublatum esse omne iudicium veri et falsi putat.

1. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset.
2. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
3. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.
4. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus.
5. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.
6. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.